17 marca (czwartek)//21:00
STUDIO FORM ŚWIATŁA//„Labirynty pustyni”
SCENARIUSZ, SCENOGRAFIA I REŻYSERIA: Tadeusz Wierzbicki
WSPÓŁPRACA REŻYSERSKA: Irena Lipczyńska
MUZYKA NA ŻYWO: Anna Zielińska
WSPÓŁPRACA REŻYSERSKA: Irena Lipczyńska
MUZYKA NA ŻYWO: Anna Zielińska
SŁOWO I ANIMACJA: Irena Lipczyńska, Tadeusz Wierzbicki
NA PODSTAWIE aforyzmów Stanisława Jerzego Leca
NA PODSTAWIE aforyzmów Stanisława Jerzego Leca
PREMIERA: 2016 r.
Przedstawienie Tadeusza Wierzbickiego jest niezwykłe. Zarówno ze względu na jego temat, jak i sposób kompozycji. Jego temat stanowi interpretacja aforyzmów polskiego pisarza Stanisława Leca, swego rodzaju mędrca, który w najkrótszy z możliwych sposobów mówi o naturze ludzkiej i sprawach egzystencjalnych. Każdy scenka jest przywołana z pomocą gry światła i cienia, które na ogół mają formę abstrakcyjną skontrastowane oryginalnie i z dramatycznym efektem. Wszystko (także człowiek) ma swój cień, który niesie wątpliwości co do jego intencji i szczerości działania.
prof. Henryk Jurkowski, „Z cieniem, który nas ściga”
Irena Lipczyńska – aktorka, instruktor teatralny. Przez wiele lat pracowała w zawodowych teatrach dramatycznych, m.in. w Białymstoku i Poznaniu. Współpracuje z wieloma ośrodkami kultury, wśród nich: Centrum Kultury Zamek i Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, przy realizacji spektakli teatralnych i projektów z pogranicza muzyki, plastyki i teatru. Nagrywa dla Polskiego Radia słuchowiska i programy poetycko-muzyczne. Jurorka licznych konkursów teatralnych i recytatorskich.
Anna Zielińska – skrzypaczka, absolwentka Akademii Muzycznej w Poznaniu (2001 r.), specjalizuje się w wykonaniach muzyki XX i XXI wieku, dokonała kilkudziesięciu polskich i światowych prawykonań utworów solowych, z orkiestrą i z elektroniką oraz wielu prezentacji utworów polskich za granicą, a także nagrań dla Polskiego Radia oraz stacji radiowych i telewizyjnych w Europie, Azji i obu Amerykach. Jako muzyk klasyczny grała w Bayerische Rundfunk Orchesterakademie pod dyrekcją Mścisława Rostropowicza, orkiestrze Festiwalu Wielkanocnego w Bayreuth, Jeunesses Musicales World Orchestra, RIAS (Deutsche Radio) Jugendorchester i Nationaal Jeugd Orkest. Od 2000 stale współpracuje z Dresdner Sinfoniker. Gra także muzykę improwizowaną. Współpracowała z takimi artystami jak m.in. Marek Chołoniewski, Hamid Drake, Izabella Gustowska, Krzysztof Herdzin, Rafał Iwański, Wojtek Jachna, Peter Ole Jorgensen, Cezary Konrad, Wojciech Kosma, Olga Magieres, Rafał Mazur, Peter Friis Nielsen, Witold Oleszak, Zdzisław Piernik, Herb Robertson, Janusz Stolarski, Viktor Toth, Mikołaj Trzaska, Wu Wei, Tadeusz Wierzbicki („Laboratorium Zjawisk”). W roku 2001 była stypendystką niemieckiego zespołu musik Fabrik i uczestniczyła w warsztatach improwizacji Earle Browna. Koncertowała m.in. w Chile, Francji, Meksyku, Czechach, Estonii, Grecji, Portugalii, Włoszech, Brazylii, Argentynie, Izraelu, Indonezji, Chinach, Palestynie, na Kubie, Ukrainie, Białorusi i Tajwanie. Dwukrotnie uzyskała stypendium twórcze Ministra Kultury RP. Od 2006 jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej.
Tadeusz Wierzbicki – debiutował w miesięczniku „Poezja”. Wydał dwa tomiki wierszy: „Szklane drzwi” (Wyd. Łódzkie) i „Nieboskłon” (Iskry). oraz dwa „Ob,y” i „Formularze” nakładem własnym. Z wyboru wierszy powstał telewizyjny spektakl „Coraz dalej od szosy” również z dynamicznych wierszy wizualnych zrealizowanych w technice cieniowej w Studio Eksperymentalnym TVP. Zrealizował też w Teatrze Telewizji eksperymentalny spektakl w technice światła odbitego wykorzystując również światło słoneczne i naturalne ekrany, jak mur, kamienie, pień drzewa. Współpracował z Wytwórnią filmów rysunkowych w Bielsku-Białej. Absolwent reżyserii białostockiego Wydziału Sztuki Lalkarskiej PWST w Warszawie (1986); poeta, baśniopisarz, scenarzysta. Od 1987 roku na wsi prowadzi badania nad nowymi technikami i poetykami teatru światła i cieni tworząc ideę instrumentów plastycznych do powoływania animowanych obrazów. Stworzył kilka nowych technik teatru wizualnego: teatr światła odbitego od formowanych luster, teatr cieni i witraży elektrostatycznych, teatr cieni magnetycznych, teatr światła naturalnego. Większość działań Wierzbickiego polega na prezentowaniu form na ekranie: cień, światło, odbicie. Wszystko opracowuje samodzielnie – od pomysłu przez scenografię po prezentacje. Autor scenariuszy eksperymentów („Strachy na strachy”, „Baśń o szewczyku i pięknej królewnie”, „Zajączki”, „Zajączki czyli małe” i „Nicek”). Swoje prace przedstawiał na festiwalach w Polsce, w większości krajów Europy oraz w Turcji, Izraelu, Meksyku i Brazylii. Współpracował z kompozytorami: Jerzym Kornowiczem (wizualizacje kompozycji „Metanoja”, „Renesis”, „Kształty żywiołów”, „Figury w oplocie”), Mieczysławem Litwińskim („Tabula rasa”), Tadeuszem Wieleckim (wizualizacje kompozycji „Ballada dziadowska”, „Koncert à rebours”, „Przędzie się nić”, „Historia bardzo prawdziwa”, „Liczne odnogi rozgałęzionych splotów”, operę kameralną „O szewczyku i fałszywym królu na Warszawskiej Jesieni” oraz eksperymentalny spektakl „Tra z wykorzystaniem figur elektrostatycznych w świetle spolaryzowanym”) i Anną Zielińską (akcje muzyczno-plastyczne „Babie lato”, „Dryfy”). Jest autorem projektu „kina manualnego” z improwizacją Piotra Kurka (laptop) i Jerzego Kornowicza (fortepian). W 2015 roku otrzymał w Locarno nagrodę za całokształt twórczości.