11 kwietnia (czwartek) / 19:00
"Tragedia Jana"
REŻYSERIA: Waldemar Raźniak
CHOREOGRAFIA: Liwia Bargieł
MUZYKA: Tomasz Krzyżanowski
OBSADA: Janusz Adam Biedrzycki, Joanna Chmielecka, Paweł Głowaty, Joanna Jaworska-Maciaszek, Michał Jóźwik, Majka Justyna, Małgorzata Lipczyńska, Anna Maszewska, Wiktor Moraczewski, Ewa Otomańska, Dorota Porowska, Tomasz Rodowicz, Elina Toneva
PREMIERA: 17 listopada 2018, Łódź
Teatr CHOREA powstał w 2004 roku w Lublinie. W początkach działalności twórczej realizowało badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorując kulturę Antyku. Pierwsze widowiska opierały się na pracy Orkiestry Antycznej prowadzonej przez Tomasza Rodowicza i Macieja Rychłego oraz Tańców Labiryntu Doroty Porowskiej i Eli Rojek. Od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center stworzyła Fabrykę Sztuki. W Fabryce Sztuki CHOREA koordynuje działalność teatralną, edukacyjną i społeczną. Obecnie CHOREA łączy elementy antyczne ze współczesnymi formami teatru i tańca, tworząc nowatorskie i dynamiczne spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Zespół wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i w grupie. Istotna w metodzie CHOREI jest zespołowość, umiejętność laboratoryjnej, wspólnej pracy, a jednocześnie troska o to, by ciało zbiorowe nie wykluwało się kosztem indywidualności każdego z jego członków. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość, poprzez zerwanie ze sposobami ich wzajemnej ilustratywności. Rozbudzenie całego ciała i intensywny trening tworzą obecność sceniczną, która na nowo integruje wszystkie te elementy. Obecnie zespół koncentruje się na problematyce i kondycji współczesnego człowieka – inspirując się wielkimi reformatorami teatru: Kantorem, Wyspiańskim, Grotowskim czy wielkimi myślicielami i artystami np. Wittgensteinem, Herbertem – tworząc własną metodę pracy i nowy sposób tworzenia współczesnego teatru. Teatr nie zapomina o inspiracjach tradycją: sięga do muzyki Bałkanów, Orientu, literatury i języków starożytnych.
Teatr CHOREA od lat eksperymentujący z pieśniami, obrzędami i starymi tekstami kultury podejmuje wyzwanie przywrócenia polskiemu teatrowi barokowego tekstu Jakuba Gawatowica Tragedia albo wizerunek Śmierci Przeświętego Jana Chrzciciela Przesłańca Bożego. Tekst ten został napisany w 1619 roku na jarmark świętojański w Kamionce Strumiłowej (dziś na Ukrainie). Jest unikalnym zabytkiem języka polskiego i świadectwem tradycji teatru jarmarcznego. Całość odgrywana niegdyś przez uczniów kolegium jezuickiego z jednej strony zawiera elementy farsy i groteski, z drugiej boskiego lęku i grozy (mysterium tremendum). Żywy i dynamiczny język Gawatowica nie ustępuje mistrzom renesansowej literatury polskiej – Janowi Kochanowskiemu i Mikołajowi Rejowi. W spektaklu twórcy zastanawiają się nad tym, czy wiara jest w jakikolwiek sposób racjonalna? Skąd się bierze jej
moc i czy ważna jest dzisiaj? Co odróżnia postawę ultrareligijną od postawy fanatycznej i jakie kanony wartości można uznać współcześnie za aktualne?
Spektakl opowiada biblijną historię Jana Chrzciciela podejmującego walkę z trawiącymi świat grzechami rozpusty, pychy, tchórzostwa i pazerności. Popada on w konflikt z prowadzącym hulaszcze życie Herodem, który przywłaszczył sobie żonę własnego brata. Kluczowym elementem intrygi jest mityczny taniec córki Herodyjady (popularnie zwanej Salome), wskutek którego niepokorny święty pozbawiony zostaje głowy. Jednak u Gawatowica – niczym w średniowiecznym misterium – zło zostaje potępione, a winni niesprawiedliwości – ukarani.
