Program w postaci ulotki: KLAMRA 2024

Partytury rzeczywistości – Porywacze ciał

12 marca//godz.  19:00 //PORYWACZE CIAŁ//Partytury rzeczywistości
 
Reżyseria: Katarzyna Pawłowska, Maciej Adamczyk // Występują: Katarzyna Pawłowska, Maciej Adamczyk
 
premiera: 26 kwietnia 2013
 
porywacze_cial
 
Partytura (rzeczownik, rodzaj żeński) – Zapis utworu wokalnego, wokalno-instrumentalnego lub instrumentalnego, przeznaczonego dla dwóch lub więcej wykonawców, w postaci zestawienia poszczególnych partii według określonego porządku, z zachowaniem relacji wertykalnych.
Rzeczywistość (rzeczownik, rodzaj żeński) – wszystko co istnieje obiektywnie, świat realny, byty zarówno obserwowalne jak i pojęciowe.
Partytury rzeczywistości (nazwa handlowa) – 24 autorski spektakl Teatru Porywacze Ciał w reżyserii i wykonaniu Katarzyny Pawłowskiej i Macieja Adamczyka.
„Publiczność poddana niemal dwugodzinnej sesji wysyłania impulsów pozytywnej energii miała okazję doświadczyć tego, jakie natężenie może przybrać sceniczna charyzma wykonawców. […]Tak, jak sugerował obraz inaugurujący spektakl, twórcom „Partytur rzeczywistości” chodziło o pobudzenie publiczności, wytwarzanie symptomatycznej relacji między wszystkimi ludźmi znajdującymi się w Scenie Roboczej, niezależnie od statusu widza czy performera. To zgoła utopijne założenie udało się, przynajmniej w części, zrealizować dzięki relacyjnemu impulsowi przeskakującemu ze sceny na widownię i odwrotnie. Umiejętne podejście do tematu, wykorzystanie kontekstu i przestrzeni sprawiły, że na premierze zaiskrzyło.
Joanna Żabnicka, Iskrownik, Teatralia 2013, r 60.
 
Teatr Porywacze Ciał założony został w 1992 roku z inicjatywy Katarzyny Pawłowskiej i Macieja Adamczyka – ówczesnych studentów Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. We Wrocławiu powstały trzy spektakle teatru: Psy (1993 r.), I Love Sou (1993 r.) iŚwinie (1995 r.). Następnie teatralny duet przeniósł się do Poznania, gdzie powstały głośne przedstawienia: Autofobia (1996 r.), Minima (1997 r.), Technologia sukcesu (1998 r.) iTajemnica (wg Gombrowicza) (2004 r.), Very (2006) – monodram Macieja Adamczyka i OUN(2007) – monodram Katarzyny Pawłowskiej. Zespół stworzył również widowiska plenerowe (Sztuczne oddychanie, 2000 r.; Rekord, 2003 r.), paradę uliczną (Cykliści, 2008 r.) oraz koncerty (The Best of Piosenki Najlepsze, 2001 r.; Inwazja wg Porywaczy Ciał, 2010 r.). Teatr Porywacze Ciał prezentował swoje spektakle na wszystkich ważniejszych festiwalach teatralnych w Polsce, a także w Niemczech, Holandii, Czechach, na Słowacji, w Słowenii, Wielkiej Brytanii, Austrii i Kanadzie.
 
Zespół należy, według zgodnego głosu krytyki i badaczy, do jednej z najważniejszych grup teatralnych tak zwanej „nowej alternatywy”. Tematyka przedstawień poznańskiego zespołu zanurzona jest w popkulturze i problemach nowoczesności, a ich spektakle to często krytyka konsumpcyjnego podejścia do życia. Przedstawienia scalone są z cytatów, tekstów popkultury, inspiracji filmowych, muzycznych, literackich, filozoficznych. Adamczyk i Pawłowska śmiało sięgają po elementy sztuki performansu, zacierają teatralną iluzję i często prowokują widownię do działania. „Świat Porywaczy – pisze Małgorzata Tarkowska w artykule Teatr Porywacze Ciał– alternatywna siła komiczna – pełen humoru, absurdu i zwrotów akcji wcale nie jest dawką przyjemnej rozrywki – to na wskroś ironiczny obraz świata chylącego się ku upadkowi, zmierzającego, jak w filmie Siegela, do zastąpienia człowieka jego bezduszną kopią pozbawioną emocji” (w: Polski teatr alternatywny z perspektywy akademickich/alternatywnych spotkań te
atralnych „Klamra”, red. A. Duda, E. Adamiszyn, B. Oleszek, Toruń 2012).
Teatr Porywacze Ciał jest stałym gościem Alternatywnych Spotkań Teatralnych Klamra i ulubieńcem toruńskiej publiczności. Do tej pory duet Maciej Adamczyk i Katarzyna Pawłowska w „Od Nowie” zaprezentował: Świnie (Klamra ‘1997), Technologię sukcesu (Klamra ‘1999), Vol. 7(Klamra ‘2001), Test (Klamra ‘2002), Tajemnicę (Klamra ‘2005), Very (Klamra ‘2007), OUN(Klamra ‘2008), uhonorowane nagrodą publiczności Correctomundo (Klamra ‘2009), More Heart Core! (Klamra ‘2010) i Zapis automatyczny (Klamra '2012). Maciej Adamczyk i Katarzyna Pawłowska obecni byli również na AST w 2013 roku, kiedy w Galerii Dworzec Zachodni otwarto wystawę Porywacze Ciał na fotografiach. Ekspozycja przedstawiała bogatą i różnorodną twórczość zespołu pokazaną z perspektywy teatralnych fotografii. Trzy dni później poznańska formacja zaprezentowała film z dialogami i muzyką na żywo Inwazja wg Porywaczy Ciał. To ze znanego filmu science-fiction Dona Siegela z 1956 roku grupa zaczerpnęła swoją nazwę.
 
www.porywaczecial.art.pl