14 marca 2010//godz. 20:00//Ifigenia w A…//prezentacja filmu i spotkanie z twórcą Ośrodka Praktyk Teatralnych GARDZIENICE– Włodzimierzem Staniewskim oraz głównym aktorem zespołu – Mariuszem Gorajem
Ośrodek Praktyk Teatralnych GARDZIENICE został założony w 1977 roku przez Włodzimierza Staniewskiego. Ma charakter autorski.
Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice” to jedna z najbardziej znanych grup teatru eksperymentalnego na świecie. Byli pionierami nowego trendu w teatrze światowym. Dorobek Gardzienic wywarł wielki wpływ na wielu praktyków teatru na całym świecie i był szeroko opisywany w wielu publikacjach.
Zespół stał się dobrze rozpoznawalny dzięki swym rygorystycznym badaniom w zakresie rdzennych i antycznych tradycji muzycznych, swym potężnym cielesnym i głosowym technikom w pracy aktorskiej, swemu zaangażowaniu w tworzenie teatru w naturalnym środowisku i naciskowi kładzionemu na zasady wzajemności i muzyczności. W ostatnich latach teatr skupia uwagę na Starożytnej Grecji jako źródle europejskiej kultury. Eksploruje się tu zapomniane techniki aktorskie teatru antycznej Grecji, odnosząc się do istniejących ikonograficznych i literackich źródeł, jak też do zabytków muzyki antycznej Grecji oraz do technik cielesnych. Prowadzi to w swym założeniu do wskrzeszenia tragedii z ducha muzyki.
Gardzienice występowały na całym świecie, na najbardziej prestiżowych festiwalach jak też podczas tournee na najznamienitszych scenach, np. w Wielkiej Brytanii (Stratford’s Royal Shakespeare Company i London Barbican Centre), w USA (Theatre of Nations Festival – Baltimore, The First New York International Festival of The Arts, Getty Centre w Los Angeles), Rosji (Centrum Meyerholda w Moskwie), Niemczech (Teater der Welt Festival), Korei (The Seoul Olympic Arts Festival), Japonii (Suzuki’s Toga Festival), Egipt (Cairo International Festival of Experimental Theatres), Brazylii (Sao Paolo International Theatre Festival).
Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice” to jedna z najbardziej znanych grup teatru eksperymentalnego na świecie. Byli pionierami nowego trendu w teatrze światowym. Dorobek Gardzienic wywarł wielki wpływ na wielu praktyków teatru na całym świecie i był szeroko opisywany w wielu publikacjach.
Zespół stał się dobrze rozpoznawalny dzięki swym rygorystycznym badaniom w zakresie rdzennych i antycznych tradycji muzycznych, swym potężnym cielesnym i głosowym technikom w pracy aktorskiej, swemu zaangażowaniu w tworzenie teatru w naturalnym środowisku i naciskowi kładzionemu na zasady wzajemności i muzyczności. W ostatnich latach teatr skupia uwagę na Starożytnej Grecji jako źródle europejskiej kultury. Eksploruje się tu zapomniane techniki aktorskie teatru antycznej Grecji, odnosząc się do istniejących ikonograficznych i literackich źródeł, jak też do zabytków muzyki antycznej Grecji oraz do technik cielesnych. Prowadzi to w swym założeniu do wskrzeszenia tragedii z ducha muzyki.
Gardzienice występowały na całym świecie, na najbardziej prestiżowych festiwalach jak też podczas tournee na najznamienitszych scenach, np. w Wielkiej Brytanii (Stratford’s Royal Shakespeare Company i London Barbican Centre), w USA (Theatre of Nations Festival – Baltimore, The First New York International Festival of The Arts, Getty Centre w Los Angeles), Rosji (Centrum Meyerholda w Moskwie), Niemczech (Teater der Welt Festival), Korei (The Seoul Olympic Arts Festival), Japonii (Suzuki’s Toga Festival), Egipt (Cairo International Festival of Experimental Theatres), Brazylii (Sao Paolo International Theatre Festival).
„Ifigenia w A…” , reż. Włodzimierz Staniewski, zdj. Wojciech Staroń. PWA 2008.
Ifigenia w A… to esej teatralny Włodzimierza Staniewskiego na motywach Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa. Premiera miała miejsce 4 października 2007 roku w Teatrze La MaMa w Nowym Jorku. Spektakl powstał w koprodukcji z Teatrem Starym w Krakowie. Film został zrealizowany w lipcu 2008 roku w plenerach Grecji, w okolicy Delf – m.in. w Grocie Korykejskiej. W obsadzie zarejestrowanego spektaklu wystąpili: Mariusz Gołaj, Joanna Holcgreber, Marcin Mrowca, Karolina Cicha, Agnieszka Mendel, Anna Dąbrowska, Benedict Hitchins, Jacek Timingeriu, Esztella Levko, Maria Bikont, Zofia Barańska, Katarzyna Kapela, Stefan Głowacki oraz gościnnie Alexia Kokkali i Krzysztof Globisz.
Włodzimierz Staniewski urodził się w 1950 we wsi Bardo koło Kłodzka. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, później na Uniwersytecie Wrocławskim. W czasie studiów związał się z krakowskim Teatrem STU. W latach 1971–1975 współpracował z teatrem Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Zanim założył własny ośrodek teatralny, w latach 70. wiele podróżował po wschodniej Polsce. Jego etnograficzne, badawcze wyprawy miały na celu znalezienie nowego, naturalnego środowiska dla twórczości, nowej, „nieskażonej” publiczności oraz stworzenie teatru, w którym zatarłyby się granice między niską i wysoką kulturą. W latach 80. organizował wiele międzynarodowych sympozjów z udziałem przedstawicieli nauk humanistycznych i teatru. Prowadził także wykłady m.in.: na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych w Dallas, New Hempshire, Nowym Jorku oraz w Mexico City i w Akademii Teatralnej w Paryżu.
Mariusz Gołaj jest współrealizatorem większości projektów artystycznych Ośrodka Praktyk Teatralnych ,,Gardzienice”, kierowanego przez Włodzimierza Staniewskiego. Od 1997 roku koordynator działającej pod auspicjami Teatru Gardzienice Akademii Praktyk Teatralnych.