DUŻA SCENA
21 marca (sobota)//godz. 19:00
Teatr neTTheatre//Kryjówka
Reżyseria: Paweł Passini
Scenariusz: Patrycja Dołowy
Scenografia: Zuzanna Srebrna
Projekcje: Maria Porzyc
Kostiumy: El Bruzda
Światło: Maria Porzyc / Damian Bakalarz
Występują: Patrycja Dołowy, Joanna Kaczmarek, Daniel Moński, Beata Passini, Paweł Passini, Maria Porzyc, Katarzyna Tadeusz, Judy Turan
Produkcja: Łukasz Wójtowicz
Spektakl wyprodukowany przez: Centrum Kultury w Lublinie
Premiera: 20 września 2014 r.
Kryjówka to historia osobista, spektakl, który podróżuje, pracownia pamięci, spotkanie. Aby ujawnić kryjówkę, należy do niej wejść, do wewnątrz, i wtedy znajdujemy się blisko. A z nami plątanina włóczki oraz: Irena Solska – wielka polska aktorka ukrywająca małe żydowskie dziewczyny. Aniela Anyżko – ciemnowłosa jasnowidząca, Apolonia – Zosia, która przykładając język do oszronionej ściany piekarni, by wreszcie na nim, już odmrożonym i spuchniętym poczuć choć przez chwilę smak chleba, jeszcze nie wie, że po latach będzie oprowadzać hollywoodzkiego reżysera po trasie swojej ucieczki z getta. I mały powstaniec, albo granatowy policjant, albo poeta, albo dziad. Zaczynasz ciągnąć za sznurek i wszystko się odsłania: antypomnik, teatrzyk, widoczek. I historie tych, którzy jednak wyszli z szafy. Teraz jest to możliwe, jeszcze tylko przez chwilę, więc… „hide-out-coming-out Zosiu, Małgosiu! Stoisz w kącie, pod dywan jest zamiecione, w szafie trup, na strychu straszy, podłoga skrzypi, nie wraca się tą samą drogą – nie wiesz tego. Czas przestać się bać pająków, Ariadno”.
To przejmujący spektakl o pozostawaniu w szafie, pod podłogą, na strychu nieraz przez całe życie, o przekonaniu, że bycie Żydem wciąż może być w Polsce stygmatem. Spektakl pęcznieje – po każdym pokazie do twórców zgłaszają się widzowie z kolejnymi historiami.
Aneta Kyzioł, „Polityka”
Cały czas tam siedzę. W kucki na podłodze, ale też pod podłogą, bo sufit w tym mieszkaniu obniżono i wyklejono tekturą, która pęka i odłazi, a przez szpary wpada jasne światło. Jakby ktoś tam na górze mieszkał i nie musiał się chować… (…) Cały czas tam siedzę, bo nie mogę zapomnieć tej kryjówki, fantazmatycznej i zupełnie realnej, wypełnionej panicznym lękiem i upartą nadzieją na ocalenie.
Jacek Kopciński, „Teatr”
neTTheatre – kierowany jest przez urodzonego w 1977 roku Pawła Passiniego absolwenta warszawskiej Akademii Teatralnej, laureata Nagrody im. Konrada Swinaskiego za reżyserię przedstawienia „Morrison/Śmiercisyn” w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora (2013 r.). Współpracował z teatrami: Miejskim w Gdyni (gdzie debiutował w 2004 roku Zbrodnią z premedytacją), ZAR i Polskim z Wrocławia, poznańskim Nowym Teatrem oraz Stowarzyszeniem Teatralnym „Chorea” z Łodzi. Jest także absolwentem II Akademii Praktyk Teatralnych w Gardzienicach.
neTTheatre określany jest jako pierwszy na świecie teatr internetowy bowiem swoje przedstawienia obok realizacji w przestrzeni „realnej” (początkowo w siedzibie teatru w podwrocławskiej Srebrnej Górze), transmitował je również przez Internet. Podczas premierowej prezentacji Odpoczywania w reżyserii Passiniego 15 grudnia 2007 spektakl NeTTheatre zobaczyło 16 tys. internautów z całego świata (spektakl miał także swoją wersję telewizyjną zrealizowaną dla TVP Kultura w 2009 r.). Widzowie mogli na żywo współtworzyć przedstawienie komentując wydarzenia sceniczne na czacie, który wyświetlany był podczas spektaklu. Teatr zrealizował do tej pory: Śpiewając w pustce (2009 r.), Turandot na motywach opery Giaccomo Pucciniego (2009 r.) – spektakl zrealizowany także w wersji telewizyjnej (TVP Kultura, 2012 r.), Zwierzątka, małe zwierzenia inspirowany bajkami Siergieja Kozłowa (2010 r.) i Kukła. Księga Blasku (2012 r.) inspirowany pracami Tadeusza Kantora i tekstami kabalistycznymi. „neTTheatre – jak piszą o sobie twórcy – to przede wszystkim próba stworzenia nowego języka artystycznego nawiązującego do współczesnych form komunikowania. Przekaz równoległy, wielopłaszczyznowy, niesformatowany. To również próba zrozumienia kondycji człowieka początku drugiego millenium, świadomie i nieświadomie uwikłanego w gąszcz znaków i komunikatów” (www.nettheatre.com.pl). Przedstawienia teatru cechuje także grana na żywo muzyka elektro-akustyczna, improwizowana, z wykorzystaniem charakterystycznego zestawu instrumentów (analogowe i cyfrowe sytnezatory – vocodery, theremin, organy Hammonda, samplery i sequensery oraz pisane dla potrzeb kolejnych wydarzeń aplikacje).
Od 2009 roku neTThatre – Teatr w Sieci Powiązań prowadzi stałą działalność w Lublinie w ramach Centrum Kultury i Teatru Centralnego.
neTTheatre debiutuje na Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych Klamra.