DUŻA SCENA
16 marca (poniedziałek)//godz. 19:00
Teatr CINEMA//Rewia Ognia
Koncepcja, reżyseria, scenografia, opracowanie muzyczne: Zbigniew Szumski
Występują: Małgorzata Walas-Antoniello, Izabela Terek-Jopkiewicz, Anna Krych, Irad Mazliah, Tadeusz Rybicki
Premiera: 27 października 2014 r.
Rewia Ognia to spektakl inspirowany poetycką prozą Edmonda Jabèsa. Z Księgi Pytań Edmonda Jabesa wybrano motyw miłosnej korespondencji między bohaterami. Ponad, a może w centrum, holokaustu autor opisuje historię miłości dwojga młodych ludzi. Bohaterowie oddzieleni od siebie „wymyślają” normalny świat, konstruują nieistniejące przedmioty i dopisują do nich ich nowe funkcje. Wielka machina wojenna ze swoją logiką zostaje zniwelowana przez nową logikę przedmiotów niepotrzebnych z wymyśloną nową pożytecznością. W tym miejscu kończy się inspiracja prozą Jabesa a zaczyna Alicja w Krainie Czarów.
„Rewia ognia” operuje głównie ruchem i narracją wizualną. Ukazuje miłość dwojga młodych ludzi w kontekście Holocaustu. Spektakl inspirowany jest poetycką prozą Edmonda Jabèsa, żydowskiego poety i teozofa piszącego w języku francuskim. Urodzony w Kairze w 1912 r., do roku 1967 mieszkał w Aleksandrii, mieście, którego duchowy klimat przesycony żywą tradycją filozoficznych sporów, Kabały i myśli gnostyckiej pozostawił znaczący ślad w jego twórczości. Po fali zamieszek antysemickich w 1967 r. Jabès przeniósł się na stałe do Francji. Na jego dorobek poetycki składa się kilkanaście tomów. Za najważniejsze dzieło uważana jest siedmiotomowa Księga Pytań, która jest w równej mierze medytacją nad pismem jako aktem tworzenia, jak konfrontacją literatury z jej własną utopią.
www.jelonka.com
Spektakl jest kontynuacją pracy rozpoczętej w 2008 w Acco Theatre Center w ramach Polskiego Roku w Izraelu organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza.
Teatr Cinema powstał w 1992 roku w Michałowicach i tworzą go zawodowi aktorzy, plastycy i muzycy. Nazwa zespołu związana jest z przedstawieniem Cinema. Ludzie pułapki – sytuacje pułapki z 1991 r., które w jeleniogórskim dramatycznym Teatrze im. Cypriana Norwida współtworzyli późniejsi członkowie Cinemy. Założycielami grupy byli: Katarzyna i Zbigniew Szumscy – malarze, absolwenci gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, oraz: Mariusz Mielęcki, Tadeusz Rybicki, Jan Kochanowski, Bogusław Siwko, Dariusz Skibiński. Pierwszymi realizacjami zespołu z Michałowic były spektakle Dong (1992 r.), Bilard (1994 r.), Nie mówię tu o miłości (1994 r.), Tak. To Tu (1998 r.) oraz pierwsze kabarety Kabaret olbrzymów. Wieczór i „Kairo” (1996 r. w tym samym roku zrealizowany dla TVP Wrocław) i Kabaret olbrzymów. Wieczór II „Tatiana” (1998 r.), które od początku wyznaczyły charakterystyczną dla Cinemy estetykę. To plastyczny teatr ruchu, z dużym znaczeniem muzyki, z narracją opatrzoną absurdem i humorem, z charakterystycznym bohaterem (najczęściej ubranym w melonik), wieloma inspiracjami (malarskimi, muzycznymi) i silnym wpływem teatru Tadeusza Kantora. Wraz z kolejnymi realizacjami – Miałem taki sen (2002 r.), Albert Lux (2003 r.) – zmieniał się skład zespołu (dołącza między innymi Małgorzata Walas-Antoniello), niezmiennie jednak autorem tekstów, scenariuszy i scenografii oraz reżyserem wszystkich przedstawień Cinemy jest Zbigniew Szumski, dyrektor teatru. Zespół występował na najważniejszych festiwalach w Polsce i za granicą. Współpracował także z teatrami ze Szwajcarii, Izraela, Meksyku i Niemiec. Teatr Cinema jest organizatorem Festiwalu Muzyki Teatralnej, który w październiku 2014 roku odbył się już po raz dziesiąty.
Teatr Cinema należy do stałych gości Alternatywnych Spotkań Teatralnych. Swoją przygodę z Klamrą rozpoczął przedstawieniem Nie mówię tu o miłości (Klamra '1998) oraz Bilardem (Klamra '1999). W kolejnych latach wystąpił jeszcze czterokrotnie prezentując spektakle: Miałem taki sen (Klamra '2002), Albert Lux (Klamra '2004), Mamo, chcę tańczyć Mahlera (Klamra '2007) oraz Krótką historię kroku marszowego (Klamra '2009) a także Hotel Dieu (Klamra '2011).
