10 marca 2003//godz. 19:00//TEATRO LA TERRORISMO SUKA OFF//Matryca ver. Hardware
reżyseria: Teatro la Terrorismo Suka Off
muzyka: Mirosław Matyasik
obsada: Piotr Węgrzyński, Dorota Kleszcz, Mirosław Matyasik, Marta Smoczyńska
współpraca: Maciej Dziaczko
muzyka: Mirosław Matyasik
obsada: Piotr Węgrzyński, Dorota Kleszcz, Mirosław Matyasik, Marta Smoczyńska
współpraca: Maciej Dziaczko
premiera: lipiec 2001
Formacja istnieje od 1995 roku, pochodzi z Sosnowca. Grupa wypracowała własny, oryginalny język. Ich działania mają charakter z pogranicza performance i teatru. W 1999 roku powstał cykl Matryca. Akcje Suki Off są często określane mianem kontrowersyjnych i obrazoburczych. Wykorzystują fetysze współczesnej cywilizacji, medialność przemocy. Występowali m.in. na Festiwalu TERROR 2001 w Gdańsku oraz za granicą w Kosowie, Czechach. Realizacja filmowa IN\OUT komanda Black Flesh Video (działającego w ramach Suki od 2000 roku) prezentowana była na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym MIX Brasil 2002. Działalność formacji nagrodzono I nagrodą podczas Łódzkich Spotkań Teatralnych 2002 i Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Działań Plastycznych i Teatralnych w Tczewie.
Spektakl Matryca ver. Hardware nie jest tworem fabularnym. Widz obserwuje proces mechanizmów ewolucyjnych mających charakter techno-rytuału. W laboratorium sterowanym przez operatorów mają miejsce cykliczne wydarzenia, podczas których dochodzi do rozszczepienia materii kierowanych maszyn.
Przedstawienie Matryca ver. Hardware zostało uznane za jedną z najoryginalniejszych wypowiedzi polskiego teatru alternatywnego. Aktorzy perfekcyjnie budują napięcie, pokazują obraz społeczeństwa w epoce postindustrialnej. Ścieżka dźwiękowa jest wyraźnie zaprogramowana na drażnienie podświadomości widza. Matryca jest kontrowersyjna przede wszystkim w zakresie użytych środków. Wydawałoby się, że nagość w teatrze nie może już dzisiaj zaskoczyć, jednak nie w Matrycy.
Tym, co dla Matrycy jest charakterystyczne, to sadystyczna, brutalna ostateczność obrazów. Podstawową emocją jest wymierzona w widza agresja, wizja najpierwotniejszych, zwierzęcych praw pokazanych za pomocą estetyki filmów katastroficznych.
„Opcje”, listopad 2001
Przedstawienie nie zaczyna się, nie kończy – tak jak nieprzerwany, odwieczny proces ewoluowania i prokreacji. Czego? Form, idei, ludzi, wartości, to pozostaje w gestii widza.Mateusz Czerwiński, „Bezkompromisowa Gazeta Festiwalowa”, Łódzkie Spotkania Teatralne, 2001.