16 marca (środa)//21:00
Joanna Duda/Katarzyna Pastuszak//„Track(s)” – instalacja/performance
Track(s) to instalacja dźwiękowa z działaniem performatywnym o charakterze obiektu – rzeźby. Joanna Duda, mając w posiadaniu rodzinny materiał filmowy zarejestrowany na taśmach VHS, używa go dosłownie jako budulca instalacji, której zadaniem jest wciągnięcie widza w jego własne wspomnienia. Do wnętrza instalacji rzucona jest projekcja, stanowiąca jedyne źródło światła. Instalacja Track(s), ożywiona ruchem Katarzyny Pastuszak – tancerki i performerki oraz muzyką tworzoną przez Dudę na żywo, pulsującym wideo i refleksami odbitymi od taśm VHS, tworzą niepowtarzalną przestrzeń doświadczania teraźniejszości i przeszłości, pozasłowne audio-wizualne przeżycie.
Koncepcja mojego grania na fortepianie ma w sobie niezliczoną ilość inspiracji muzycznych i sytuacyjnych. Podświadomy, a zarazem bezpośredni wpływ na styl grania mają lata ćwiczeń w szkole i na akademii muzycznej. W sąsiednich salach – ćwiczeniówkach szlifowali warsztat inni pianiści, co tworzyło razem dwie lub trzy, nie wiedzące o sobie nawzajem, płaszczyzny. Bawiło mnie granie w tym samym pulsie z jedną z nich, czasem powtarzałam dokładnie to samo i czekałam na odpowiedź zza ściany. Zwłaszcza, gdy wiedziałam, kto obok ćwiczy, korciło mnie, aby go sprowokować jego własną frazą. To, co wryło się najmocniej w moje audytywne wspomnienia, to spacer długim korytarzem, zwanym przez nas „pianistycznym”, o różnych porach dnia. Mieściły się w nim sale z fortepianami – ćwiczeniówki tylko dla pianistów. Późnym popołudniem, kiedy praktykowali nasi pilni wirtuozi, na korytarzu królował nawał decybeli układający się w bezkształtną masę dźwiękową, która – wespół z zapachem pasty do podłogi i niemrawym światłem sączącym się z kulistych żyrandoli – jest kwintesencją szkoły na Gnilnej z tamtych czasów. W miarę upływu dnia, kakofonia przeradzała się w uporządkowane warstwy, w których można było rozróżnić poszczególne utwory. Niejednokrotnie warstwy te, pomimo niezależności, zgrywały się w całkiem logiczną całość, niczym nieświadomy DJ'ing w swej pierwotnej i czystej formie. Natomiast moment, w którym ciszę przerywał ledwo majaczący motyw dobiegający z najdalszej sali na drugim piętrze, miał w sobie niewytłumaczalną magię.
Joanna Duda o Track(s)
Joanna Duda – pianistka, kompozytorka, artystka wizualna, współtwórczyni projektów: AuAuA, J=J, Bambuko, Miód. Na początku lutego 2015 roku stworzyła instalację multimedialną/performance Track(s) na zamówienie Trafostacji – Centrum Sztuki Współczesnej w Szczecinie (cykl wytawienniczy Trafo Plug-In Project Room). Instalacja miała swój pokaz na Festiwalu Present Performance w Gdańsku pod koniec czerwca 2015 roku. Autorka muzyki do spektakli teatralnych Tomasza Bazana, Krzysztofa Garbaczewskiego, Doroty Androsz i Katarzyny Pastuszak. W 2013 roku rozpoczęła współpracę z Teatrem Amareya, z którym wystąpiła na festiwalach w Europie i Azji. Z autorskimi projektami wydała albumy muzyczne: AuAuA – Muzyka do bólu (2010), J=J – 2013EP (2013), Joanna Duda – The best of (2013 r.), 3D (Joanna Duda, Tomasz Duda, Radek Duda), Maty rertuar (2013), J=J – LOVE (2015). Album Polka zespołu Wojtek Mazolewski Quintet, w którym Joanna Duda gra na fortepianie i współudzielała się kompozytorsko, w tym roku uzyskał status złotej płyty. W roku 2014 została zaproszona przez legendę polskiego trip-hopu – zespół Skalpel – do wzięcia udziału jako live band w 15 koncertach na najważniejszych europejskich festiwalach. Joanna Duda nominowana była do nagrody TVP Kultura Gwarancje Kultury 2011 r. w kategorii "Debiut Roku" oraz Grand Prix Jazz Melomani w kategorii Nadzieja Melomanów. Stypendystka Kulturalnego Miasta Gdańska w 2010 r., 2012 r., 2015 r.
Dr Katarzyna Pastuszak – tancerka, reżyser, teatrolog, tłumacz, w latach 2009-2014 kurator Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Od 2003 roku współtworzy Teatr Amareya, występowała we wszystkich jego grupowych produkcjach w latach 2003-2015 oraz w projektach z twórcami zagranicznymi. Spektakle i performanse z jej udziałem prezentowane były m.in. na festiwalach w Salzburgu, Marsylii, Izraelu, Rosji, Norwegii. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji, Japonii. W 2014-2015 współtworzyła następujące spektakle i działania performatywne: VHS nr 33 – Wczasy 1983; Mushi no Hokô, Fragile, Ocalony, Forandring, Sisimiut Needs a Hero; Track(s); Yameru maihime_prolog. Spektakl Nomadka w reżyserii K. Pastuszak został zaprezentowany podczas 11. International Dance and Theatre Festival w Theatre X w Tokio i w Sisimiut Kulturhus na Grenlandii oraz w Teatrze Narodowym Grenlandii w Nuuk. W 2016 roku nominowana do prestiżowej nagrody „Splendor Gedanensis” za realizację polsko-japońskiego projektu Kantor_Tropy. Jest także zdobywczynią prestiżowego stypendium „Młoda Polska” 2015 na realizację projektu Kantor_Tropy. W 2016 roku zwyciężyła także w kategorii – „Człowiek teatru” w rankingu "Gazety Świętojańskiej"; w tym samym rankingu spektakl Kantor_Tropy: Collage wygrał w kategorii „Najlepszy spektakl OFF-OFF”. W 2015 roku nominowana do prestiżowej nagrody „Splendor Gedanensis” za reżyserię spektaklu Nomadka. W grudniu 2014 nakładem wydawnictwa Universitas ukazała się jej książka pt. Ankoku butô Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie.
Duet Joanna Duda i Katarzyna Pastuszak debiutuje na Klamrze. Teatr Amareya, z którym obie artystki są związane, wystąpił na XV Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych Klamra z przedstawieniem Xenos (Klamra ‘2007).
